N. facialis parese (aangezichtsverlamming)

Aan beide kanten van ons gezicht zit een aangezichtszenuw. Deze zevende hersenzenuw, de nervus facialis, zorgt voor de expressie van emoties of mimiek, het sluiten van de ogen en de mond, en gedeeltelijk voor smaak op de tong.

Schade aan deze zenuw kan ertoe leiden dat deze minder goed functioneert. Eén zijde van het gezicht kan dan niet meer goed bewegen, of helemaal niet meer. Dan spreken we van verlamming, ook wel paralyse of parese genoemd.

Acute zenuwschade kan ontstaan door:

• Oorontsteking
• Trauma of operatie aan het hoofd
• Tekenbeet (ziekte van Lyme)
• Hevige emoties
• Tocht

De verlamming kan ook geleidelijk optreden, bijvoorbeeld als een (goedaardige) tumor op de zenuw drukt.

Bell’s Parese

De meest voorkomende aangezichtsverlamming is Bell’s Parese. Deze aandoening is genoemd naar de Engelse chirurg Sir Charles Bell (1774-1842). Het is de meest voorkomende vorm van aangezichtsverlamming en wordt veroorzaakt door het herpesvirus, ook wel koortslipvirus genoemd.

Dit virus leidt een sluimerend bestaan in het zenuwweefsel en kan weer actief worden na blootstelling aan tocht, een plotselinge, grote,  verandering van temperatuur, heftige emoties en stress. Hierdoor ontstaat een ontsteking van de nervus facialis en daarmee teveel druk op de zenuw, waardoor er, al dan niet tijdelijk, verlammingsverschijnselen ontstaan. De eenzijdige aangezichtsverlamming kan ook gepaard gaan met andere verschijnselen, zoals pijn in en rondom het oor, verminderde tolerantie voor geluid en een verstoorde smaak op een helft van de tong.

Prognose

Een Bell’s Parese geneest vaak binnen 6 tot 8 weken spontaan en volledig. Over het algemeen is herstel mogelijk tot een jaar na het begin van de klachten, daarna meestal niet meer.

Restverschijnselen van een aangezichtsverlamming die het dagelijks leven kunnen beïnvloeden, zijn onder andere ongewenste bewegingen (synkinese), strakke spieren en krokodillentranen.

Behandeling

Als de Bell’s Parese recentelijk is ontstaan, is het raadzaam om een paar weken rustiger aan te doen om het natuurlijke genezingsproces zoveel mogelijk te bevorderen. Je kunt je dagelijkse leven gewoon oppakken en wandelen, fietsen en sporten, maar niet intensief.

In de herstelfase kan de orofaciaal fysiotherapeut je ondersteunen met mimetherapie en met adviezen voor het dagelijks leven, om de klachten te verminderen.

Heb je al langer een aangezichtsverlamming? Of herstel je niet volledig? Dan krijgen patiënten wel eens te horen dat ze er maar mee moeten leren leven. Maar ook dan kun je terecht voor orofaciale fysiotherapie.

Wil je meer weten over de behandeling bij aangezichtsverlamming, klik dan hier.